AYD
INGÖRÜNMƏ i. foto., kinem. sofvinde.
AYDINLANMAQ f. sof bey, oşko bey, bərmalə bey, məlum bey, əyon bey, bequli bey; mıəyyən bey, bə sofi beşey; kaşi bə dim beşey.
AYDINLAŞDIRILMAQ f. sof kardə bey, məlum kardə bey, bərmalə kardə bey, pok kardə bey.
AYDINLAŞDIRILMAZ s. sofkardenıbıə.
AYDINLAŞDIRMAQ f. bə sofi bekardey, oşko kardey, bequli kardey, ruşin kardey; kaşi bə dim bekardey.
AYDINLAŞMAQ f. sof bey, oşko bey, bərmalə bey, məlum bey, əyon bey, bequli bey; mıəyyən bey, bə sofi beşey, ruşin bey; kaşi bədim beşey.
AYDINLATMAQ f. 1. ruşin kardey, ruşnə səğandey, nur səğandey; təbəssüm onun üzünü aydınlatdı təbəssumi nurış səğan- de bəçəy dimi; 2. bə sofi bekardey, oşko kardey, bequli
kardey; kaşi bə dim bekardey.
AYDINLIQ i. sofəti, pokəti, bərmaləti, ruşinəti, ruşni, bequ-
liyəti; aydınlığa çıxasan! ruşniyədə bıbuş!
AYƏ i. kanə. Ayə (Ğıroni).
AYƏNDƏ i. kanə. vəomə, oməvə, ayəndə.
AYƏT i. kanə. diyəkə: auə.
AYƏTRAFI s. qırdoovşumi; ayətrafı atmosfer qırdoovşumi atmosfer.
AYGÜNLÜ s. ovşumərujin, baxtəvər, hərəbaxt; aygünlü gəlin hərəbaxtə vəyu.
AYGIR i. kiyə asp, niyə asp.
AYĞIRLAŞMAQ f. kiyə bey, niyə bey (aspi).
AYGIRLIQ s. kiyəti, niyəti (aspi).
AY–HAY n. ay-hay!ay-hay sənin ağlına! ay-hay bəştı ağli!
AYI i. hırs; ağ ayı sipiyə hırs.
AYIBALASI i. hırsə latə.
AYIBALASI i. kolə kərpuc.
AYIBALDIRĞANI i. bot. bıləbunə (çətırinə aləfon xıyzonəo zəhəynə aləf).
AYIBASAN i. hırseqət (neçiyəvon).
AYIBLAMAQ f. qəp. aybləkə noy, nomləkə noy, nombəd kardey, rısvo kardey.
AYIBLANMAQ f. 1. rısvo bey, beabru bey (çikisə navədə); 2. dimi dəjey, aybi omey, boştə həybət zıney, boştə man zıney.
AYIBLI s. aybin; ayıblı işlər aybinə koon.
AYIBOĞAN s. rimjə, kol (ənərəsə mivə); ayıboğan armud rim- jə hulə.
AYIBSIZ s. beayb.
AYIBSIZLIQ i. beaybəti.
AYICASINA z. hırs–hırsi, bənə hırsi, hırsi ğəzinə;
ayıcasına hərəkət etdi bənə hırsi hərəkət kardışe.
AYIDÖŞƏYİ bot. i. vel.
AYIDÖŞƏYİKİMİLƏR i. bot. velğəzinon.
- i. bot. hırsəleynə.
AYIXANA i. hırsəlonə.
AYIQ I s. 1. oğo, səzukin; ayıq olun oğo bıbən, səzukin bıbən;
- sərvaxt, tinq, sərhisob; ayıq at sərvaxtə asp, tinqə asp; 3. fərosatin; II z. huşyor, səksəkəyn; ayıq yatmaq huşyor hıtey, səksəkəyn hıtey.
AYIQLIQ i. 1. oğoəti, səzukinəti, sərhisobəti; 2. huş- yorəti, səksəkəynəti, sərvaxtəti, tinqəti; 3. fərosat- inəti.
AYIQ-SAYIQ z. oğo, səzukin, sərvaxt, sərhisob, huşyor.
AYIQULAĞI i. bot. hırsəquş.
AYIQYATAN s. huşyorəhıt.
AYILAŞMAQ f. qəp. hozi bey, vızmə bey, bə hırs oqardey.
AYILDICI i. fiziol. oğoəkə.
AYILIQ i. 1. hırsəco; 2. məc. vızməti, hoziyəti, hırsəti;
- məc. sınbəzəti, qosıvorəti, kuləxısəti.
AYILMAQ f. 1. əştey, pebey, oğo bey; körpə ayıldı korpə əşte, səsdən ayılmaq sədoku oğo bey, erkən ayılmaq rəbədə əştey, qəfildən ayılmaq ğəfil oğo bey; 2. bəştə omey, osəmey.
AYIL-MAYIL dial. z. hayil-mayil, heyran, valeh, məftun;
ayıl–mayıl olmaq hayil-mayil bey, məftun, valeh bey.
AYILTMAQ f. oğo kardey, pekardey; uşağı ayıltmaq əğıli pekardey.
AYINDIRMAQ f. dial. xəcolətəjə kardey.
AYIN-OYUN i. qəp. əynun; mağazadan ayın–oyun aldıq əynun hıri- mone dukono; ev üçün ayın–oyun kəyro əynun.
AYIOYNADAN i. 1. hırsi həmul kardəkəs; 2. məc. mələnqu, dənqul.
AYIPƏNCƏSİ i. bot. pəllek.
AYIRAN s. avtom. esındın; ayıran mexanizm esındıniyə mexa- nizm.
AYIRD i. cobəco, co, mıəyyən, təyin; ayırd etmək cobəco kar- dey; əkizləri bir–birindən ayırd etmək çətin idi ikizon iyəndıku co kardey çətinbe; səsini ayırd edə bilmədim nıznəme çəy sədo mıəyyən karde.
AYIRDEDİCİ s. 1. esındıniyə, co kardə, təyin kardə, baxşpo kardə; ayırdedici qüvvə baxşpo kardə ğıvvə; 2. fiz., astr. icozə doə; 3. fərğ noə, fərğin kardə; ayırdedici əlamət fərğin kardə əlomət.
AYIRDETMƏ s. fiz., astr. cobəcokarde; ayırdetmə qabiliyyəti
cobəcokarde ğabilyət.
AYIRICI s. coəkə.
AYIRMAQ f. 1. co kardey, esındıniyey, təcrid kardey; əti sümükdən ayırmaq qujdi astəku co kardey; xəstəni sağlamlardan ayırmaq noxəşini xəşonku təcrid kardey; tale onları ayırdı eğvoli
esındınişe əvon; 2. ojəney; uşağı döşdən ayırmaq əğıli sinəku ojəney.