AYISOĞANI i. bot. kendı, kəfşəni si, vəjələ.
AYIŞMAQ f. həyey, təvey (andomi); əlim ayışır dastım həyeydə.
AYITMAQ f. votey, qəp jəy.
AYİN i. kanə. ayin, mərosim; dini auin dini ayin.
AYİNƏ i. kanə. ovəynə.
AYİNƏDAR i. kanə. ovəynədor (əğə ovəynə qətə nokə).
AYQABAQ s. ovşumsıfət; aygabag gözəl ovşumsıfətə reçin.
AYQABAQLI s. diyəkə: aygabag.
AYLAM i. dial. 1. suli; 2. mərə; böyük aylam yolə mərə; 3. kəmələ; dəmir aylam osınə kəmələ.
AYLAN i. diyəkə: aylam.
AYLANDIRMAQ f. 1. bə nəve bardey, novniyey (kiy); 2. qor- dıniyey, çadoy (çiçi); başını aylandırmaq səy çadoy, səy bə dast dənoy, ağıli səo bekardey (çiki).
AYLANMAQ f. dial. 1. nəvey, çamey; 2. qardey; dünya başına aylanır dınyo qardeydə bəçəy sə.
AYLARLA z. de manqon; aylarla boş gəzir de manqon təy-təy nəveydə.
AYLATMAQ f. dial. qordıniyey, çadoy (kiy).
AYLI s. ovşum; aylı gecə ovşumə şəv.
AYLIQ i. qəp. 1. manqəmaaş; aylığım məni görmür manqəmaaşım vəs kardeydəni bəmı; 2. manqə; kitab aylığı kitobi manqə.
AYLIQÇI s. kanə. manqəvon; aylıqçı fəhlə manqəvonə koəkə.
AYLIQÇILIQ i. manqəvonəti.
AYLIQLI s. manqəvonin.
AYLI-ULDUZLU s. ovşumi zanq ehaştə, pokə; aylı–ulduzlu gecə ovşumi zanq ehaştə şəv, pokə şəv.
AYNA i. 1. ovəynə; aynada özünü görmək ovəynədə ıştəni vindey; müasir Talış ədəbiyyatı həyatımızın aynasıdır mıosir Tolı- şi ədəbiyot çəmə jimoni ovəynəye; 2. şişə; 3. dial. viriski,
muliskəti; xəncərin aynası şımşi viriski;
şəşə vaştey (çiki).
AYNABƏDƏN s. ovəynəandom, sipiyəmoyə.
AYNABƏND i. şişəbənd.
AYNABƏNDLİ s. şişəbəndin; aynabəndli ev şişəbəndinə kə.
AYNACIQ i. qəp. 1. qədə ovəynə; 2. qədə pencə.
AYNAÇI i. 1. şişəvon; 2. kanə. ovəynəəhvat; 3. ovəynə- soxt; 4. kanə. əğə ovəynə qətə nokə.
AYNAÇILIQ i. şişəvonəti.
AYNADAR i. 1. şişədor; 2. ovəynəsoxt.
AYNAL AMAQ f. 1. ovəynə peğandey; şkafi aynalamaq bə şkafi ovəynə peğandey; 2. şişə peğandey; pəncərələri aynalamaq bə pencon şişə peğandey; 3. mulisk kardey, so doy.
AYNAL ANMAQ f. şişə peğandə bey.
AYNAL ATMAQ f. şişə doy peğandey, şişə peğandovniyey.
AYNALI1 s. ovəynəyn, şişəyn; aynalı salon ovəynəynə tənəbi;
aynalı pəncərələr şişəynə pencon.
AYNALI2 i. qəp. ilulə tifanq. AYNASALAN i. şişəpeğand, şişəsoz. AYNASAZ i. şişəsoz, şişəpeğand. AYNASIZ s. beovəynə, beşişə.
AYNATUTAN i. ovəynəqət, ovəynə qətəkəs (vəyu navədə).
AYNIMAQ f. qəp. 1. xəş bey, çok bey; 2. ozod bey, perəxey, coni rəxey; işdən aynımaq koyku ozod bey, qayğıdan aynımaq ğəyğuku perəxey; 3. dial. ovc kardey, perəsey, yol bey.
AYNITMAQ f. qəp. koyku, ğəyğuku i.c.ç. ozod kardey, coni roxniyey.
AYPARA I i. niməovşum, hilal; aypara sırğalar hilalə quşovon; II s. 1. məc. reçin (kinə); 2. niməovşum; aypara qızlıq
pərdəsi təb. niməovşumə kinəti pardə; Qırmızı Aypara cəmiyyəti
Sıə Hilali cəmyət.
AYPARALI s. niməovşumin.
AYPƏRƏK i. dial. ovşuməpərə (ğızılə iyən nıbğəynə mıəynə qiyozə).
AYRAN i. du; ayran içməmisən – için niyə qıcqırır du peşoməni, luzı boçi ğıjeydə.
AYRANAŞI i. dial. diyəkə: ayrancilov.
AYRANÇİLOV i. dial. duynəpılo.
AYRANLIQ i. duyonə, bo duy nəzərədə qətə bıə.
AYRI z. co, əleydə; ayrı yaşamaq co jiyey; ayrı cür desək co cur bıvotomon; ayrı cür ola bilməz co cur əzıni be.
AYRI-AYRI z. co–co, cobəco; ayrı–ayrı oturmaq cobəco nıştey; hər biri ilə aurı-aurı danışmaq deçəvon har kəsi cobəco qəp jəy; auri- aurı sahələrdə co-co sahonədə.
AYRI-AYRILIQDA z. cobəco; bu məsələlərə aurı–ayrılıqda baxılmalıdır bı məsələn cobəco diyə kardey lozime.
AYRIC i. cobə; yol aurıcı rocobə.
AYRICA I z. 1. co; 2. xısusi, məxsusi; bu məsələ haqqında aurısa məlumat verəcəyəm bı məsələ həxədə məxsusi xəbə bədom; 3. xısusən, ələlxısus; 4. cobəco, əleydə; II s. 1. co, əleydə; ayrıca otaq əleydə otağ; 2. xısusi, məxsusi; ayrıca yanaşma məxsusi ebemon; 3. cobəco; ayrıca səsvermə cobəco sədodoy.
AYRICİNSLİ s. cocinsin. AYRICİNSLİLİK i. bot. cocinsinəti. AYRIQ1 s. oj, dır, esiyə (qəv i.c.ç.).
AYRIQ2 i. coğr. qırdokəno bıəyonku fərğinə məzə (məs., daştədə vişə, zımrıx i.c.ç.).
AYRILA z. oj, dır, esiyə; ağzı ayrıla qalmaq qəvi esiyə mandey.
AYRILAN s. obıə, cobıə; ayrılan açar obıə haçər.