AYAQQABI i. məşo, lınqəğab, duvəndi.
AYAQQABIBİÇƏN i. məşoduj.
AYAQQABIÇI i. məşoduj.
AYAQQABILI s. məşobətan; ayaqqabılı uşaq məşobətanə əğıl.
AYAQQABISAT AN i. məşoəhvat.
AYAQQABISIZ s. beməşo, poəvo, pobənəso. AYAQQUYRUQLULAR i. zool. lınqəduminon.
AYAQLAMAQ f. hastey, jipo oqətey.
AYAQLANLIRMAQ f. səpo rost kardey, poysə rost kardey.
AYAQLANMAQ f. hastə bey, jipo mandey.
AYAQLAŞMAQ f. 1. po-bə-po pıyey; 2. rosniyey, dərəsey; mən sizinlə ayaqlaşa bilmərəm az dərəse əzınim bəşmə; ♥zəmanə ilə ayaqlaşmaq zəmonə nəbzi qətey.
AYAQLATDIRMAQ f. hastovniyey, hast-hast kardovniyey.
AYAQLATMAQ f. hastey, hast-hast kardey (kaştıqıli i.c.ç.).
AYAQLI s. lınqin.
AYAQLI i. dial. selınqə (həmi təpen kardeyro).
AYAQLIQ i. 1. jipo, pobast; heykəlin ayaqlığı heykəli pobast;
- məşo səpe; 3. memar. sun; 4. inş. koqo; 5. dial. şındı, sırd.
AYAQÖLÇƏN i. təb. lınqəpam.
AYAQSEYRİ i. lınqəseyr; ayaqseyrinə çıxmaq bə lanqəseyr beşey.
AYAQSIZ s. belınq.
AYAQTUTAN i. təb. lınqəqət.
AYAQUCU z. poysə; evə ayaqucu dəydim poysə qınim bə kəy.
AYAQÜSTÜ z. poysə, səpo; ayaqüstü nahar etmək səpo nəfo hardey.
AYAQÜSTÜLÜK i. poysəti, bobərçinəti (vəyədə i.c.ç.); ayaqüstülük etmək poysəti kardey, bobərçinəti kardey, poysə xıdmət kardey.
AYAQÜZGƏCLİLƏR i. zool. lınqərişəxolinon.
AYAQYALIN s. poəvo, pobənəso; ayaqyalın gəzmək poəvo, pobə- nəso nəvey.
AYAQYALINLIQ i. poəvoəti, pobənəsoəti; kosibəti.
AYAQYERİ i. lınqəvırə, lınqi vırə.
AYAQYOLU i. lınqəro, cərulə, tualet, ovdast. AYALQA i. dial. ləğəb.
AYAMA i. dial. nomləkə, aybləkə, ləğəb.
AYANAT i. dial. koməq, dastqət; ayanat etmək koməq kardey, dast qətey.
AYAR1 i. qəp. xalisə kıvlə.
AYAR2 i. qəp. əyor.
AYAT i. diyəkə: ayət.
AYAZ I s. 1. pokə (zımıstoni osmonədə); 2. şəxtəyn; ayaz ge- cələr şxtəynə şəvon; II i. 1. pokə, şəxtə; bayırda ayaz var daşt- ədə pokəye; 2. sızğə, sızğəvo.
AYAZIMAQ f. 1. pokə kardey, obey (həvo); hava ayazıyıb həvo
pokə kardəşe; 2. dəbiyey, sızğəvoy qıniyey; 3. ıştə həvo dəqiş kardey; 4. çok bey (səhhəti); 5. bəştə omey, osəmey; o, elə bil sərxoşluqdan ayazıdı əv jıqobızın sərxoşətiku osəməy.
AYAZITMAQ f. 1. bə sızğəvoy doy, sızğəvoədə oqətey; 2. dəbyovniyey; 3. ıştə həvo dəqiş kardey; 4. osəmey.
AYAZLAMAQ f. 1. pokə bey, obey (həvo); 2. dəbiyey.
AYAZLI s. sızğəvo, pokə; ayazlı gecə pokə şəv.
AYAZLIQ i. 1. pokə şəv ya ruj; 2. dial. cıl.
AYAZLILIQ i. pokəti.
AYBAAY z. manqbəmanq.
AY–BALIQ i. zool. ovşumə moy.
AYBAŞI i. manqəsə, olət, menustrasiyə (jeni).
AYBAŞIDANQABAQKI s. təb. navmanqəsə, navolət, navmen- ustrasiyə.
AYBƏNİZ s. ovşumdim, ovşumsıfət.
AYBƏNİZLİ s. ovşumsıfət, ovşumdim.
AYÇÖHRƏLİ s. ovşumsıfət, ovşumdim.
AYDA–İLDƏ (bir dəfə) z. manqədə-sorədə (i kərə), çısor-
bəsor, çımanq-bəmanq; ayda–ildə bir dəfə gəlmək çısor-bəsor i kərə omey, manqədə-sorədə i kərə omey.
AYDAN-AYA z. manqobəmanq, manqbəmanq.
AYDIN I s. 1. sof, pok, ruşin; aydın səma pokə osmon, aydın hava pokə həvo, aydın gecə pokə şəv; 2. bərmalə; aydın tələffüz bərmalə tələffuz, aydın səs bərmalə sədo, aydın xətt bərmalə xətt; II z. sof-sofi, pok-poki, bərmalə; aydın eşidilir bərmalə məse beydə; aydın danışmaq sof-sofi qəp jəy, aydın cavab vermək bərmalə cəvob doy, aydın təsəvvür etmək sof-sofi təsəvvur kardey; III xəbə mən. bərmaləye, məlume, sofe; hamıya aydındır ki… bo həməkəsi bərmaləye ki…; aydın etmək sof kardey, bərmalə kardey, kaşi bə dim bekardey; aydın olmaq məlum bey, bequli bey, kaşi bə dim beşey; aydın görünmək sof-sofi bə çəş çiyey; aydın de bərmalə bıvot, aydın məsələdir bərmalə məsələye; ♥gözün aydın (olsun)! çəşonı ruşin (bıbun)! gözün aydın, oğlun qayıdıb! çəşonı ruşin, ıştı zoə oqardə!; aydın gün diləmək ruşinə ruj orzu kardey (bəki); aydın günün olsun! ruşinə rujı bıbu!
AYDIN-AŞKAR z. sof–oşko.
AYDINCA I s. qırd sof, qırd pok, qırd ruşin, qırd bərmalə; aydınca gecədir qırd pokə şəve, aydınca yazı qırd bərmalə nıvıştəy; II z. sof-sofi, pok-poki, bərmalə, ru- şin-ruşini; mən aydınca dərk etdim ki, … az bərmalə faməym
ki…, aydınca eşidilirdi sof-sofi məse beydəbe, burada hər şey
aydınca göstərilmişdir harçi bərmalə nişo doə bıə iyo.